Οι τιμές όμως ακάθεκτες ακόμα και στις 2 το μεσημέρι
Καλημέρα καλημέρα, καιρό τώρα λέω πως η λαική είναι το βαρόμετρο των τιμών στο λιανεμπόριο αλλά και του ελληνικού νοικοκυριού. Πώς να μην σχολιάσω το πρόσωπο μιας κυρίας σήμερα το μεσημέρι, που βλέποντας τα φασολάκια στα τρία ευρώ, είχαν και παραπάνω, για να λέμε την αλήθεια, έφτυσε τον κόρφο της , λες και ήταν ασθένεια.
Πα πα μου λέει φαρμάκι. Και αυτή η τιμή, άντε να έπεσε ελάχιστα μέσα στο καλοκαίρι.
Όμως όλα τα λεφτά ήταν ο διάλογος ενός μανάβη και ενός εμπόρου εσωρούχων αντικρυστά σε μία γωνία της λαικής.
Ο ένας έχει ξελαρυγγιαστεί να φωνάζει “πάρε αγγουράκια από 1,80 τώρα προσφορά ένα ευρώ” και δώστου να ξαναφωνάζει, και δίπλα ο άλλος πάρε σώβρακο και φανέλα προσφορά πέντε ευρώ.
Και γυρνάει ο μανάβης και λέει στον εσωρουχά. “Κάτσε ρε συ που φωνάζεις και πάνω από μένα, πρώτα είναι τα αγγουράκια και μετά οι σωβρακοφανέλες”. Για να ξέρετε πως πάει η σειρά δηλαδή.
Αλλά για να λέμε του στραβού το δίκιο τα κολοκυθάκια με ή χωρίς ανθό κάτω από 2 ευρώ ούτε για δείγμα. Βέβαια τα πιο ωραία εμφανίσιμα και ήταν και 3 ευρώ αλλά ας μην το ξεφτυλίσουμε ένα μπριάμ είπαμε να κάνουμε όχι μπρασελέ από Λαλαούνη.
Περνάω που λέτε από ένα πάγκο και μου λέει ο μανάβης, “καλώς την κυρία με τα ωραία μάτια” εν τω μεταξύ τα δικά μου μάτια σκατουλιά ούτε χρώμα ούτε γεύση που λένε. Και σκέφτομαι τι λέει και κάνει ο άνθρωπος για να ξεπουλήσει την πραμάτεια του και να πάει σπίτι.
Κατά τα άλλα η λαική με 1 ευρώ τώρα στα πίσω πίσω τα μήλα καλά τα βρίσκω αν και δεν πέφτουν όλο το χειμώνα κι ας είναι ψυγείου. Η αλήθεια είναι ότι τα φρέσκα πορτοκάλια της χρονιάς αυτά με την πράσινη λίγο φλούδα δεν είναι ούτε αρκετά ξυνά για να πεις ότι είναι φρέσκα ούτε και νόστιμα. Σαν να τα πείραξε και αυτά ο λίβας που φύσαγε το καλοκαίρι και δεν άφησε να φάμε ούτε βλήτο της προκοπής. Οι μπανάνες όμως λες και είχαν πάρτυ οι μαιμούδες 1,59 ακατέβατες. Φταίει το Σουέζ που έκλεισε είπα στον εαυτό μου.
Εκεί και στον λίβα κολάει και το σλόγκαν του άλλους μανάβη. Ένα ευρώ πιπεριές μελιντζάνες τον κερατά που τα φύτευε και δεν βγάλαμε ούτε τα έξοδα του χωραφιού. Σκέφτηκα μέσα μου κι άλλος χαροκαμένος από τον λίβα αλλά δεν είπα τίποτα. Παρατήρησα ότι όλο το καλοκαίρι υπήρχαν θέσεις στη λαική κενές. Όταν το είπα σε έναν μανάβη μου αντιγύρισε ότι δεν είχε προιόντα να φέρει. Τώρα που δρόσισε κάπως τα κατάφερε αν και το νερό είναι λιγοστό.
Να μου το θυμηθείτε εμείς στην πόλη μπορεί να πούμε και το νερό νεράκι αλλά στην επαρχία το έχουν ήδη πει.
Αυτά και καλό σας μεσημέρι. Καλοφάγωτα ότι πήρατε .
