Έρχεται, λοιπόν, κάποτε η στιγμή που το έφηβο παιδί σου ανακοινώνει (ή ζητά) ότι θα πάει διακοπές με την παρέα του. Τα συναισθήματά σου ανάμεικτα: Από τη μία κατανοείς την ανάγκη του για διασκέδαση με τους φίλους του, από την άλλη όμως ανησυχείς γιατί… δεν έχει ξανασυμβεί και τόσο ακόμα καθημερινά. Τι πρέπει να κάνεις;

Συζητήσαμε το θέμα αυτό που απασχολεί πολλούς γονείς εφήβων με την Επιστημονική Ομάδα της Γραμμής 11525 & του Συμβουλευτικού Κέντρου του Μαζί για το Παιδί (*) και δείτε τι συμβουλές μας έδωσαν:

Από ποια ηλικία να αφήνω το παιδί μου να πηγαίνει μόνο του διακοπές;

Ένα παιδί μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο έτοιμο να κάνει μόνο του διακοπές. Ο κάθε γονιός αντιλαμβάνεται πολύ καλά αν το παιδί του διαθέτει την ωριμότητα να κάνει διακοπές μόνο του ή όχι. Είναι σημαντικό, όμως, η κρίση αυτή ως προς την ωριμότητα να είναι αποτέλεσμα λογικής επεξεργασίας και όχι απόφαση βασισμένη στον φόβο και την ανασφάλεια του γονέα. Ένας έφηβος είναι λογικό να θέλει να περάσει χρόνο στις διακοπές με φίλους.

Η αυτονομία του είναι μια πολύ σημαντική διεκδίκηση για την είσοδο του στην ενήλικη ζωή. Αν δεν υπάρχει, λοιπόν, κάποιος πραγματικός κίνδυνος σε αυτό που ζητά ο έφηβος, οι διακοπές είναι ένα θέμα που χρειάζεται να συζητήσουν οι γονείς μαζί του και να συναποφασίσουν πώς θα γίνει πραγματικότητα και υπό ποιους όρους.

Υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για τις πρώτες διακοπές; (π.χ. σε κάποιο φιλικό σπίτι; Σε κοντινή απόσταση; Για λίγες μέρες;)

Είναι σημαντικό η απόφαση για τις διακοπές να είναι αποτέλεσμα εμπιστοσύνης από τη μεριά των γονέων προς το παιδί. Χρειάζεται, όμως, να οριστούν κανόνες και όροι ως προς το διάστημα αυτό.

Για τους εφήβους, τα πράγματα είναι κάπως περίπλοκα: πρόκειται για μια ηλικία που διέπεται από μια μεγάλη τάση για πειραματισμό και αμφισβήτηση των ορίων, κάτι που προκαλεί ανησυχία και ανασφάλεια στους γονείς. Στην εφηβεία είναι σημαντικό τα πράγματα να λειτουργούν στην βάση συμφωνιών. Στο βαθμό που πρόκειται για πραγματικές συμφωνίες, με ενεργό ρόλο του εφήβου και κατανόηση από τους γονείς των αναγκών του, η τήρηση των συμφωνιών αυτών μπορεί να αποτελέσει και ένα κριτήριο για το κατά πόσο ένας έφηβος είναι έτοιμος να λειτουργήσει αυτόνομα και με ασφάλεια μακριά από το σπίτι.

Είναι σημαντικό, επίσης, να συζητηθούν ανοικτά και με ρεαλισμό τα «καυτά» ζητήματα του αλκοόλ και των ουσιών, που αποτελούν συχνά τον λόγο της ανησυχίας των γονιών. Κατά τα άλλα, οι γονείς θα πρέπει να είναι ενήμεροι για τις λεπτομέρειες που αφορούν τις ημέρες των διακοπών, τον τόπο που θα βρίσκεται το παιδί, τους φίλους του, τη διάρκεια των διακοπών. Επίσης, σημαντικό είναι να οριστεί καθημερινή επικοινωνία με την οικογένεια, η οποία όμως δεν είναι παραβιαστική προς το παιδί, αλλά θα έχει στόχο την ενημέρωση των γονέων.

Τι συμβουλές να δώσω στο παιδί μου πριν φύγει για διακοπές;

Συμβουλές, οι οποίες θα φανούν χρήσιμες κατά την περίοδο των διακοπών οι έφηβοι έχουν δεχθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του μεγαλώματός τους. Είναι, λοιπόν, σημαντικό, οι γονείς να μην προσπαθήσουν να χωρέσουν μαθήματα που έχουν παραλείψει χρόνια σε μερικές μέρες πριν τις διακοπές.  Θα μπορούσαν παρόλα αυτά να χρησιμοποιήσουν κάποια παραδείγματα και πώς τα παιδιά να διαχειριστούν συγκεκριμένες καταστάσεις.

Οι γονείς θα μπορούσαν επίσης, να δώσουν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με το μέρος που θα βρίσκονται οι έφηβοι, όπως χρήσιμα τηλέφωνα σε περίπτωση ανάγκης. Ακόμα, χρειάζεται να είναι σαφές στο παιδί ότι οτιδήποτε κι αν συμβεί μπορεί να εμπιστευθεί και να αναζητήσει βοήθεια και στήριξη στους γονείς του, χωρίς να φοβηθεί ότι θα το επικρίνουν και θα το τιμωρήσουν. Τέλος, είναι απαραίτητο οι γονείς να είναι ανοιχτοί να ακούσουν και τα ερωτήματα που θέτουν οι ίδιοι οι έφηβοι σχετικά με τις διακοπές και να μη διστάσουν να απαντήσουν σε αυτά.

Αν δε θέλω να φύγει το παιδί μου πώς το διαχειρίζομαι;

Υπάρχει πάντα και η περίπτωση το παιδί να ζητήσει να κάνει διακοπές μόνο του, αλλά  οι γονείς τελικά να μη συμφωνήσουν με αυτή την επιθυμία.

Οι έφηβοι χρειάζεται να αισθάνονται ότι ακούγεται το αίτημα τους και οι γονείς να συζητήσουν με ειλικρίνεια τους λόγους για τους οποίους δεν ικανοποιούν το αίτημα αυτό. Απαντήσεις του τύπου «όχι, γιατί το λέω εγώ» δεν είναι κάτι που θα βοηθήσει τη σχέση με το παιδί.

Επομένως, χρειάζεται κατανόηση των αναγκών και των επιθυμιών από τη μεριά των γονέων και συζήτηση σε ήπιους τόνους που δε θα έχει στόχο την επιβολή, αλλά την επεξήγηση. Εναλλακτικά, θα μπορούσαν σε αυτό το κλίμα να αντιπροτείνουν κάτι στο παιδί.

(*) Η πανελλαδική «Γραμμή 115 25» & το Συμβουλευτικό Κέντρο της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί» λειτουργεί, από Δευτέρα έως Παρασκευή 9:00-21:00.

Στεγάζεται  στην Αγίου Θωμά 14 στους Αμπελοκήπους.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 11525, email: [email protected]

Διαβάστε επίσης:

Γιαγιάδες και παππούδες: Τι ρόλο πρέπει να έχουν στην ανατροφή των παιδιών;

Καλοκαιρινές διακοπές: Διασκεδάζοντας με τη γιαγιά και τον παππού