Το Τσέρνομπιλ της άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του, ενώ η κακοποίηση δεν κατάφερε να την κάμψει
Η Οκσάνα Μάστερς είναι ένα από τα τρανταχτά παραδείγματα αθλητών και ανθρώπων που αποτυπώνουν την θέληση και το πείσμα να μην τα παρατάμε ποτέ.
Η 35χρονη έχει κερδίσει τώρα 18 μετάλλια σε τέσσερα αθλήματα κι έχει την ευκαιρία να κατακτήσει ακόμα περισσότερα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι.
Το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ήρθε την Τετάρτη (4/9), αφού τερμάτισε πρώτη στη χρονομέτρηση παρα-ποδηλασίας γυναικών H4-5.
Η Οσκάνα Μάστερς γεννήθηκε στην Ουκρανία το 1989, με πολλαπλές αναπηρίες που προκλήθηκαν από την ακτινοβολία από την πυρηνική καταστροφή του Τσερνόμπιλ, το 1986. Λίγο μετά τη γέννησή της, οι βιολογικοί της γονείς την εγκατέλειψαν.
Πέρασε την παιδική της ηλικία σε ένα ορφανοτροφείο, όπου και υπέστη συναισθηματική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση. Σε ηλικία 8 ετών, υιοθετήθηκε από μια Αμερικανίδα, όταν και υποβλήθηκε σε πολλαπλές επεμβάσεις, μεταξύ των οποίων και σε ακρωτηριασμό και των δύο ποδιών της.
«Στην πόλη μου υπήρχαν διαρροές ραδιενέργειας. Ένας αστυνομικός περνούσε στους δρόμους λέγοντας, “Κλειδώσου μέσα” και ανέβαινες τα παράθυρα και τις πόρτες και δεν έβγαινες ούτε μια ή δύο μέρες για να αφήσεις την ακτινοβολία να φύγει», είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή της.
Η υιοθεσία της στα 8 ήταν η αρχή της ευτυχίας
Μεγάλωσε σε μονογονεϊκή οικογένεια. Όταν, ως 8χρονη, υιοθετήθηκε από μια Αμερικανίδα (την Gay Masters), ήταν τελικά η αρχή μιας ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής – ήταν όμως δύσκολο να προσαρμοστεί σε μια νέα χώρα. Η Αμερικανίδα καθηγήτρια, μια ανύπαντρη γυναίκα, ήθελε να υιοθετήσει ένα παιδί τη δεκαετία του 1990, αλλά ήταν πολύ ακριβό να το κάνει στις ΗΠΑ. Πέρασε σχεδόν 3 χρόνια προσπαθώντας να ολοκληρώσει τη διαδικασία υιοθεσίας και μετανάστευσης.
Η Οκσάνα Μάστερς υποβλήθηκε σε πολλαπλές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένου του ακρωτηριασμού και των 2 ποδιών της, αφού τα άκρα της δεν μπορούσαν πλέον να υποστηρίξουν το αυξανόμενο βάρος της ενηλικίωσης. Κατά τη γέννηση, τα πόδια της είχαν διαφορετικά μήκη, είχαν έξι δάχτυλα χωρίς κνήμη σε κανένα από τα 2 και κάθε χέρι είχε 5 δάχτυλα με ιστό – και όχι αντίχειρες. Λίγο μετά τη γέννησή της, οι βιολογικοί της γονείς την εγκατέλειψαν. Κακοποιήθηκε σεξουαλικά στα ορφανοτροφεία.
Η θετή μητέρα της την έσπρωξε στον αθλητισμό
Στην Αμερική, η έλλειψη πόνου, κακοποίησης και φόβου, της καθημερινότητάς που θεωρούσε φυσιολογική δεν υπήρχε και η Oksana Masters ξεκίνησε να αυτοτραυματίζεται για να μην αισθάνεται τίποτα. Για να μουδιάζει. Η θετή μητέρα της την παρότρυνε να ξεκινήσει κωπηλασία. Βρήκε έναν τρόπο να νικά τους δαίμονές της. Κέρδισε το πρώτο της μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς στο Λονδίνο το 2012.
Η μετάβαση από την κωπηλασία στο σκι ήταν εύκολη γιατί και τα 2 αθλήματα στοχεύουν στις ίδιες μυϊκές ομάδες. Μετά από 14 μήνες εκμάθησης σκι, προκρίθηκε για την Παραολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ το 2014 στο Σότσι της Ρωσίας. Προκρίθηκε και στα 3 αγωνίσματα σκανδιναβικού σκι αντοχής και στα 3 αγωνίσματα του δίαθλου.
Σήμερα είναι μία από τις πιο επιτυχημένες Παραολυμπιονίκες όλων των εποχών.
