Χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα ζουν στις πλέον ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης
Η φτώχεια δεν είναι δεδομένη. Κάθε παιδί πρέπει να έχει ανεκτές συνθήκες διαβίωσης. Και εννοούμε κάθε παιδί που ζει στην Ελλάδα ελληνόπουλο ή μη. Η αξοπρέπεια της ζωής απαιτεί το παιδί να έχει ζεστά ρούχα στεγνό περιβάλλον για να ζει ένα κρεβάτι ζεστό και ένα πιάτο φαγητό καθημερινά.
Επίσης κάθε παιδί έχει δικαίωμα και υποχρέωση στη μόρφωση.
Κι όμως το φίδι του υγρού και ανήλιαγου σπιτιού συχνά υπόγειο χωρίς καλές συνθήκες αερισμού, χωρίς καλής ποιότητας νερό και επίσης χωρίς καθαρό και ζεστό κρεβάτι, είναι εκείνο που φωλιάζει και κατατρώει δηλητηριάζει καλύτερα τις ζωές πολλών παιδιών.
Ναι πολλά παιδιά είναι παιδιά μεταναστών που με δυσκολία επιβιώνουν στη χώρα μας που δεν έχει τις υποδομές και την οικονομική δυνατότητα να τους παράσχει πολλά, όμως πρέπει να αγωνιζόμαστε για το καλύτερο. Κανένα παιδί δεν αξίζει να ζει στην υγρασία δίπλα σε υδροροές ή σε πλημελές από καθαριότητα περιβάλλον.
Αυτού του είδους η τρομοκρατία, φαλκιδεύει την ψυχολογία του παιδιού, το μέλλον του, τα όνειρά του και δεν το αφήνει να ανοίξει τα δικά του φτερά, να πει πραγματικά αυτό που θέλει και να παλέψει γι αυτό.
Οι μεταπολιτευτικές γενιές νομίζαμε ότι έχουμε εξαλείψει το φάντασμα της φτώχειας. Δυστυχώς η οικονομική κρίση και λίγο μετά ο covid έβαλαν το πόδι τους στις ζωές πολλών παιδιών με αποτέλεσμα η φτώχεια να μην είναι μόνο στα μολύβια ή τα τετράδια αλλά και στα ρούχα στην τροφή και στο σπιτικό περιβάλλον.
Ξέρετε γιατί πασχίζουμε τώρα; Να μην περάσει αυτή η φτώχεια στο ενδιαφέρον μας για τα παιδιά αυτά, στα συναισθήματά μας και στην ανθρωπιά μας. Να μην γίνουμε φτωχοί σε μυαλό σε αγάπη σε καρδιά σε συναισθήματα.
Να προσέξουμε τον κάθε άνθρωπο δίπλα μας γιατί μόνο έτσι θα πάμε όλοι μαζί μπροστά. Κανένας δεν θα πετύχει κάτι μόνος του. Και αν το πετύχει θα είναι μόνος μέσα σε ένα χάος ανύπαρξίας.
