«λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιοκαραβομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοκεφαλλιοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερύγων». Κι όμως αυτό είναι μία λέξη και μάλστα ελληνική. Αποτελεί -δε- τη μεγαλύτερη λέξη που έχει εμφανιστεί στη λογοτεχνία σύμφωνα με το βιβλίο καταγραφής παγκόσμιων ρεκόρ Γκίνες.
Μάλιστα είναι από αρχαιοτάτων χρόνων και αναφέρεται στην γνωστή κωμωδία «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη. Με τη λέξη αυτή ήθελε να περιγράψει μονολεκτικά μια μαγειρική συνταγή.
Το λεξικό Liddell Scott μεταφράζει τη συγκεκριμένη λέξη ως το όνομα ενός πιάτου φαγητού στο οποίο περιέχονται όλων των ειδών οι λιχουδιές, από ψάρια, κρέατα, μέχρι πουλερικά και σάλτσες.
Η συγκεκριμένη αριστοφανική λέξη εμφανίζεται μόνο μια φορά στο σύνολο της ελληνικής γραμματείας, αποτελείται από 78 συλλαβές, 172 γράμματα και 27 συνθετικά.
Επιπλέον αποτελεί τη μεγαλύτερη λέξη που έχει εμφανιστεί στη λογοτεχνία σύμφωνα με το βιβλίο καταγραφής παγκόσμιων ρεκόρ Γκίνες.
Διαβάστε επίσης:
