Ο αθλητισμός και η άσκηση ανήκουν σε εκείνες τις φυσικές δραστηριότητες που ενισχύουν την ανάπτυξη των παιδιών όχι μόνο σε σωματικό επίπεδο μαθαίνοντας νέες ικανότητες, αλλά τους δίνουν την ευκαιρία να εκφραστούν και να ξεκινήσουν το μεγάλο ταξίδι της ανακάλυψης του εαυτού και της ταυτότητας τους ενώ οδηγούνται σταδιακά προς την ενηλικίωση, έχοντας ως εφόδιο μια σειρά από ηθικές αξίες
απαραίτητες για την ολοκλήρωση της προσωπικότητας τους.
Ο δημοσιογράφος Λουκάς Χριστοδουλίδης στη συνέντευξη που ακολουθεί με την γυμνάστρια του προγράμματος «Αθλητισμός Για Όλους» (ΚΟΑ) Μαρία Παρπούνα μας παρουσιάζουν τι προσφέρει η σωστή, συστηματική άσκηση στα παιδιά και αν πρέπει τα παιδιά να γυμνάζονται από μικρές ηλικίες.
Κυρία Παρπούνα να ξεκινήσουμε τη μίνι συνέντευξη μας με την εξής ερώτηση: σε ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να ξεκινήσει ένα αθλείται; Για παράδειγμα, στη προσχολική ηλικία η άσκηση γίνεται μέσω παιχνιδιών ενώ στην ηλικία των 6-7 ετών η άσκηση των παιδιών μπορεί να γίνει μέσω αθλητισμού;
Είναι πολύ σημαντικό ένα παιδί να αρχίσει να γυμνάζεται από μικρή ηλικία τόσο για τη φυσική του κατάσταση αλλά και για την υγεία του.
Ένα παιδί μπορεί να ξεκινήσει από βρεφική ηλικία (6-7 μηνών) με ειδικούς τύπους γυμναστικής (baby swimming). Στην ηλικία των 3 χρόνων που ξεκινά η προσχολική ηλικία η γυμναστική είναι λίγο πιο απαραίτητη για το παιδί γιατί σε αυτή την ηλικία θα μάθει να αγαπά την άσκηση.
Σε αυτή την ηλικία ασκούνται μέσω παιχνιδιών και κάνοντας βασικές κινητικές δεξιότητες . Από την ηλικία των 6-7 χρόνων το παιδί μπορεί να ξεκινήσει ομαδικά αθλήματα.
Τι προσφέρει η σωστή, συστηματική άσκηση στα παιδιά και αν πρέπει τα παιδιά να γυμνάζονται από μικρές ηλικίες ;
Εννοείται ότι πρέπει τα παιδιά να γυμνάζονται από μικρή ηλικία γιατί η άσκηση είναι το Α και το Ω στη ζωή του ανθρώπου για αυτό οφείλουμε σαν γονείς να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να αθλούνται.
Αποδεδειγμένα η γυμναστική για τα παιδιά έχει πολλά οφέλη γιατί βελτιώνει την καρδιοαναπνευστική αντοχή, ενισχύει το μυϊκό τους σύστημα προστατεύοντάς τα από τραυματισμούς, βελτιώνει την ευλυγισία τους και προλαβαίνει την παιδική παχυσαρκία.
Ένα από τα σημαντικότερα οφέλη της γυμναστικής στη παιδική ηλικία είναι ότι επιδρά θετικά στη ψυχολογία του κάθε παιδιού και μειώνει το άγχος.
Η σωματική άσκηση από μόνη της πιστεύετε ότι είναι αρκετή για σωστή ανάπτυξη του παιδικού οργανισμού; Μήπως θα πρέπει να συνδυαστεί και με μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή;
Η σωματική άσκηση όσο και η καλή διατροφή είναι πολύ σημαντική για την σωστή ανάπτυξη των παιδιών μας.
Το υπερβολικό φαγητό και η περιορισμένη άσκηση μπορεί να οδηγήσουν κάποιον στην παχυσαρκία και σε προβλήματα υγείας. Γι’ αυτό σαν γονείς πρέπει να δίνουμε το σωστό παράδειγμα τόσο στη γυμναστική όσο και στην διατροφή.
Ο συνδυασμός αυτών των δύο βοηθούν στην ανάπτυξη ,να αποκτήσουν γερά κόκκαλα και μύες, να έχουν ενέργεια, να διατηρήσουν ένα υγιές βάρος, να αποφύγουν ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, να λαμβάνουν χρήσιμα θρεπτικά συστατικά και να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους.
Ένα παιδί έχει πολλούς λόγους να μην θέλει να γυμνασθεί.Ποιος ο ρόλος των γονέων και των εκπαιδευτικών ώστε κάποιο παιδί να ασχοληθεί ενεργά με την άσκηση;
Ο ρόλος του προπονητή: Η προπόνηση, η απόδοση, το αποτέλεσμα, η διόρθωση, η βελτίωση, η συνοχή της ομάδας, η προσπάθεια, οι αγωνιστικοί στόχοι.
Ο ρόλος του γονέα: Η υποστήριξη: είμαστε πάντα δίπλα του, δεν μας ενδιαφέρει αν κερδίσει ή αν χάσει. Εστιαζόμαστε: στην απόκτηση νέων ικανοτήτων, τη προσωπική βελτίωση, στη διασκέδαση, στους ρεαλιστικούς στόχους, στη θετική προσέγγιση, στην προσπάθεια.
Η σχέση του γονιού με τον προπονητή βασίζεται στην συνεργασία και την επικοινωνία. Ο γονιός δεν είναι προπονητής, δεν χρειάζεται να παρέμβει στο έργο του. Έχει βέβαια το δικαίωμα να ενημερώνεται και να προτείνει οτιδήποτε τον απασχολεί σχετικά με το παιδί του.
Ο γονιός πρέπει να προβάλει τις θετικές εμπειρίες στο παιδί του. Στόχος του γονιού είναι η θετική προσέγγιση του παιδιού για το άθλημα και τον ανταγωνισμό. Το παιδί πρέπει να παίζει για να το ευχαριστιέται και να έχει θετική παρακίνηση ως προς τη δική του βελτίωση. Ποτέ δεν πρέπει να γίνεται σύγκριση με συναθλητές ή αντιπάλους.
Ο ρόλος των γονέων στις περιπτώσεις του παιδικού πρωταθλητισμού είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Ποια η άποψη σας όταν ορισμένες από τις συμπεριφορές των γονέων λειτουργούν επιβαρυντικά στις αυξημένες απαιτήσεις του παιδικού πρωταθλητισμού;
Ενημερωνόμαστε για τους κανόνες του παιχνιδιού, την τεχνική και την τακτική του αθλήματος. Προβάλλουμε σωστά πρότυπα συμπεριφοράς, είμαστε θετικοί φίλαθλοι. Προτρέπουμε τα παιδιά μας να μιλήσουν στους προπονητές για ότι τα απασχολεί, να ζητήσουν βοήθεια, υποστήριξη και πληροφορίες.
Δίνουμε συναισθηματική υποστήριξη και θετική ανατροφοδότηση. Παρακολουθούμε τους αγώνες τους και να συζητάμε για αυτούς. Έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες και σεβόμαστε τους στόχους των παιδιών.
Βοηθάμε τα παιδιά να χειριστούν την ήττα, τα λάθη και άλλες απογοητεύσεις. Χρησιμοποιούμε πρότυπα αθλητικής συμπεριφοράς – το τελευταίο πράγμα που το παιδί σας έχει ανάγκη να ακούσει από σας, μετά από μια απογοητευτική αθλητική εμφάνιση, είναι το τι πήγε λάθος σε τεχνικό ή τακτικό επίπεδο. Τα παιδιά σας χρειάζονται γονείς που τα βοηθούν, τα στηρίζουν και τα αποδέχονται- όχι μάνατζερ.
Γονιός και προπονητής θα πρέπει να δουλεύουν μαζί χωρίς να προσπαθεί ο ένας να «καπελώσει» τον άλλον έχοντας έναν κοινό στόχο ο οποίος αφορά την ανάπτυξη του παιδιού.
Κάποιοι από εσάς ίσως να έχετε έρθει σε επαφή με περιστατικά γονέων που παρακολουθούν τους αγώνες των παιδιών τους και παρουσιάζουν μια πολύ άσχημη εικόνα από την κερκίδα…φωνές, βωμολοχίες και σωματική βία. Εικόνες και σκηνικά από τα οποία τα παιδιά καλό θα ήταν να μένουν μακριά.
Διαβάστε επίσης:
Το παιδί δυσκολεύεται με τις εργασίες; Αυτό είναι το κόλπο για να τις κάνει εύκολα και γρήγορα
