Η γλυκιά και συγκινητική ιστορία, πίσω από την απόφαση να μεταμορφώσουν την τάξη τους σε αίθουσα του Μικρού Πρίγκιπα.

Σε μια μικρή γωνιά της Ικαρίας, τα 22 παιδιά της έκτης τάξης του Δημοτικού Σχολείου Ευδήλου κατάφεραν να μετατρέψουν την αίθουσά τους σε ένα εικαστικό αριστούργημα εμπνευσμένο από τον «Μικρό Πρίγκιπα». Η συγκινητική ιστορία πίσω από αυτό το εγχείρημα πηγάζει από την αγάπη που έδειξαν αυτά τα παιδιά στην τάξη τους, καθώς και την αλληλεγγύη που ανέπτυξαν όλα αυτά τα χρόνια, μένοντας στην ίδια αίθουσα λόγω της ανάγκης να στηρίξουν μια συμμαθήτριά τους με κινητικές δυσκολίες. Με τη συνεργασία και τη φαντασία τους, δημιούργησαν ένα χώρο γεμάτο ζωντάνια και χρώμα, ο οποίος αντικατοπτρίζει τη φιλία, τη μοναδικότητα και τα όνειρά τους.

Η ιδέα γεννήθηκε μέσα από συζητήσεις και καταιγισμούς ιδεών, και κατέληξε στην επιλογή του “Μικρού Πρίγκιπα” ως θεματολογία. Τα παιδιά, με τη βοήθεια της δασκάλας τους, ζωγράφισαν φιγούρες και χρωμάτισαν την αίθουσα, φέρνοντας στη ζωή τα αποφθέγματα του αγαπημένου βιβλίου.

Η νέα αυτή τάξη όχι μόνο άλλαξε την καθημερινότητα των παιδιών, αλλά και ενδυνάμωσε τη συνεργασία, τη δημιουργικότητα και την αυτοπεποίθησή τους.

Το πριν.

Το μετά!

Η δασκάλα τους, Θεοδώρα Κουκουρίκου, μάς εξηγεί πώς αυτή η πρωτοβουλία δεν ήταν μόνο μια ευκαιρία για τα παιδιά να εκφραστούν δημιουργικά, αλλά και να αφήσουν μια ανεξίτηλη ανάμνηση που θα θυμούνται για πάντα!

Ποιος είχε την αρχική ιδέα για το θέμα του Μικρού Πρίγκιπα αλλά και για το είδος της δράσης;

Αρχικά, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως τα παιδιά βρίσκονταν στην ίδια αίθουσα για 6 ολόκληρα χρόνια. Δεν είχαν τη δυνατότητα να μετακινηθούν σε διαφορετική τάξη, διότι είχαν μια συμμαθήτρια με κινητικές δυσκολίες και έπρεπε να δείξουν κατανόηση και σεβασμό. Επίσης, ήταν η πιο μεγάλη τάξη του σχολείου και συνεπώς, δεν μπορούσαν να μεταφερθούν σε άλλες αίθουσες του ισογείου, καθότι ήταν πιο μικρές.

Κάπως έτσι λοιπόν, σε συζήτηση με τους μαθητές, αποφασίσαμε να μετατρέψουμε την ίδια αίθουσα σε μια ολοκαίνουργια και διαφορετική τάξη για τα παιδιά. Έτσι, θα άλλαζε η σχολική τους καθημερινότητα και προπάντων η ψυχολογία τους.

Η ιδέα να ζωγραφίσουμε το μικρό πρίγκιπα, προήλθε ύστερα από καταιγισμό ιδεών. Σε μια τάξη που πραγματευόμασταν συνεχώς θέματα όπως η φιλία, οι η μοναδικότητα, οι φιλοδοξίες και διαφορετικότητα κατασταλάξαμε πως η ιδέα να δώσουμε πνοή ζωής στα αποφθέγματα του μικρού πρίγκιπα μέσω της ζωγραφιά, φάνταζε η ιδανική! Έτσι λοιπόν, χωρίς δεύτερη σκέψη, όλα τα παιδιά ομόφωνα αποφάσισαν πως θα ήθελαν να συμβάλλουν σ’ αυτήν τη νέα ανακαίνιση που τα ίδια θα πραγματοποιούσαν.

Πόσος καιρός χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε το έργο;

Χρειάστηκε περίπου ένα μήνας, αλλά στην πραγματικότητα οι συναντήσεις μας ήταν πολύ λιγότερες (γύρω στις 6-7 μέρες), καθότι το κρύο και ο βροχερός καιρός, δε μας βοηθούσε ιδιαίτερα. Όλοι οι μαθητές ανεξαιρέτως, έβαλαν τη δική τους πινελιά στην τάξη είτε με το να σχεδιάσουν της φιγούρες είτε με το να τις χρωματίσουν είτε με το να λάβουν τις δικές τους πρωτοβουλίες και να προσθέσουν νέες ιδέες και χρώματα με βάση πάντα τη θεματολογία του Μικρού Πρίγκιπα και της αστρονομίας που δουλεύαμε ως πρότζεκτ στα εργαστήρια δεξιοτήτων.

Πώς αισθάνονται τα παιδιά – δημιουργοί μετά την ολοκλήρωση αυτού του εντυπωσιακού έργου;

Τα παιδιά αισθάνονται τρομερά περήφανα για το ολόδικο τους δημιούργημα και αυτό το σημείο το υπογραμμίζω ιδιαίτερα πολύ. Οι φιγούρες του μικρού πρίγκιπα και τα χρώματα είναι καθαρά χειροποίητα τεχνουργήματα των μαθητών, ενώ η δική μου θέση ήταν ξεκάθαρα συμβολική. Οι μαθητές μου δήλωσαν πως πρόκειται για μια ανάμνηση που δε θα ξεχάσουν ποτέ στη ζωή τους, καθώς ήταν η πρώτη φορά που ζωγράφισαν την τάξη τους.

Η συγκίνηση ήταν μεγάλη όταν αποχαιρετιστήκαμε και οι τελευταίες μας φωτογραφίες ήταν σ’ αυτήν την τοιχογραφημένη σανίδα, ώστε να θυμούνται για πάντα πως εκείνοι ήταν η δημιουργοί αυτού του εικαστικού έργου τέχνης. Για μένα η περηφάνια για τους μαθητές μου είναι εξαιρετικά μεγάλη και θεωρώ αυτήν την τάξη, αριστούργημα, αφού ζωγραφίστηκε πινελιά προς πινελιά με πολλή αγάπη, δημιουργικότητα και μεράκι, όπως ακριβώς ήταν οι προσωπικότητες των παιδιών.

Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των γονέων για την ιδέα αυτή και για το αποτέλεσμα;

Οι γονείς άμεσα αντέδρασαν θετικά στην υλοποίηση αυτής της ιδέας και ήταν πολύ υποστηρικτικοί και βοηθητικοί, αφού χρειάστηκε να φέρουν τα παιδιά στο σχολείο, τα απογεύματα και τα σαββατοκύριακα και ας ήταν χειμώνας.

Μάλιστα, δεν ήταν λίγοι οι μαθητές που “θυσίασαν” για μερικές ώρες τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες για να συμμετέχουν σ’τη συγκεκριμένη ομαδοσυνεργατική δράση. Αξίζει όμως να αναφερθεί, πως πολλά απ’ αυτά τα παιδιά χρειάστηκαν να έλθουν από τα μακρινά τους χωριά, καθώς η πλειοψηφία των μαθητών δε διαμένει στον Εύδηλο.

Ακόμη και η πρωινή μετακίνηση τους από και προς το σχολείο, επιτυγχάνονται είτε με λεωφορείο είτε με ταξί. Συνεπώς, η εκτίμηση μου προς τους γονείς είναι μεγάλη, αφού αν δε με είχαν βοηθήσει με τη μετακίνηση των παιδιών, δε θα είχαν όλοι οι μαθητές την ίδια ευκαιρία να γίνουν συνδημιουργοί αυτής της τοιχογραφίας και σίγουρα θα υπήρξαν απογοητεύσεις και στεναχώριες. Ευτυχώς, αυτό το συμβάν κατάφερε, όσο το δυνατόν γίνεται, να αποφευχθεί!

Ποιες δεξιότητες ανέπτυξαν τα παιδιά μέσω αυτού του δημιουργικού έργου;

Σίγουρα οι μαθητές, μέσω αυτής της δράσης, ενίσχυσαν τη δημιουργικότητας τους και τις ομαδοσυνεργατικές τους ικανότητες, αφού ήλθαν πιο κοντά και ο ένας βοηθούσε τον άλλο, ώστε να ολοκληρωθεί το έργο για να προκύψει ένα όμορφο και άρτιο αποτέλεσμα.

Επίσης, ενδυνάμωσαν τη φαντασία τους και ανέπτυξαν την αυτοπεποίθησή τους, αφού συμμετείχαν με μεγάλη χαρά ακόμη και οι πιο ντροπαλοί μαθητές που είχαν αμφιβολίες για τις δεξιότητες τους στη ζωγραφική. Καθ όλη τη διάρκεια της εκ νέου δημιουργίας της τάξης, ακούγαμε τραγούδια, χορεύαμε, πολλές φορές παίζαμε και λερωνόμασταν εσκεμμένα.

Η συνεργασία μας επιτεύχθηκε σε ένα πολύ καλό κλίμα, χωρίς να υπάρξουν εντάσεις ή διαφωνίες. Όμως, το πιο σημαντικό είναι πως τα παιδιά απόλαυσαν την κάθε στιγμή που πέρασαν μαζί, ευχαριστήθηκαν το αποτέλεσμα τους και περάσαν το υπόλοιπο της χρονιάς τους μέσα στη δική τους νέα τάξη.

Η προκείμενη δράση συνιστά ένα όμορφο κίνητρο αναδημιουργίας και των άλλων τάξεων της Ελλάδας, αφού πολλοί παιδαγωγοί θα μπορούσαν να εμπνευστούν και να δημιουργήσουν και οι ίδιοι μαζί με τους μαθητές τους τα δικά τους “θαύματα”.

Κι εγώ η ίδια ως δασκάλα απόλαυσα αυτό το δημιουργικό ταξίδι χρωμάτων μαζί με τους μαθητές μου, είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω λίγο καλύτερα, λερώθηκα και γέλασα μαζί τους και αποτέλεσα κι εγώ αναπόσπαστο κομμάτι της δημιουργικότητάς τους.

Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για μια ξεχωριστή εμπειρία που κι εγώ η ίδια δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου και πάντα θα αναπολώ με αγάπη τους μαθητές της έκτης τάξης του δημοτικού σχολείου Ικαρίας.

Εύχομαι η δημοσίευση να αποτελέσει ένα ευχάριστο κίνητρο για άλλους συναδέλφους ανά την Ελλάδα που ίσως καταφέρουν να βρουν οι ίδιοι ένα γόνιμο έδαφος δημιουργικότητας για να υλοποιήσουν τις δικές τους ιδέες! Επίσης, θα αποτελέσει ένα μεγάλο ευχαριστήριο προς τους γονείς και προς τα παιδιά!

Διαβάστε επίσης:

Συμβουλές για να μη χάσει το παιδί το ενδιαφέρον για το διάβασμα το καλοκαίρι

Καλοκαιρινή απώλεια μάθησης: Ποια παιδιά είναι πιο “ευάλωτα” και τι πρέπει να κάνουν οι γονείς

Έξυπνες δραστηριότητες για να είναι τα παιδιά σε φόρμα και το καλοκαίρι