«Το όνειρο για δικά μου χρήματα πραγματοποιήθηκε»: Μία 16χρονη μιλά για την πρώτη της δουλειά στην Σαντορίνη

«Το όνειρο για δικά μου χρήματα πραγματοποιήθηκε»: Μία 16χρονη μιλά για την πρώτη της δουλειά στην Σαντορίνη

Έκλεισε τα 16, έβγαλε βιβλιάριο εργασίας και “Ναι! Το όνειρο για τη δική μου δουλειά, τα δικά μου λεφτά, πραγματοποιήθηκε!” λέει η 16χρονη Α.Μ, η οποία εργάστηκε το καλοκαίρι στη Σαντορίνη.

Το 16χρονο κορίτσι περιγράφει στο Infokids.gr την πρώτη της εμπειρία ως εργαζόμενη σε ένα κατάστημα σουβενίρ, μίλησε για τις ευθύνες και τις προκλήσεις, τους αγενείς πελάτες, τις συνθήκες εργασίας της, αλλά και τι θα κάνει τα χρήματα που κέρδισε.

Γιατί ήθελες να δουλέψεις;

Από 13 χρονών ζητούσα δουλειά σε επιχειρήσεις στο χωριό μου στην Οία και ενώ χαμογελαστά μου έλεγαν οτι με θέλουν, η μαμά μου έλεγε οτι δεν γίνεται. Εγώ θύμωνα και της έλεγα οτι δεν θα με εμποδίσει να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου. Οπότε μόλις έκλεισα τα 16, έβγαλα βιβλιάριο εργασίας ανηλίκου (πήρε 1 μήνα πήγαινε-έλα τα χαρτιά) και Ναι! Το όνειρο για τη δική μου δουλειά, τα δικά μου λεφτά, σαν πρώτο βήμα για την ανεξαρτησία μου, πραγματοποιήθηκε!

Πώς ήταν οι συνθήκες εργασίας;

Άριστες. Είχα συμφωνήσει να εργαστώ ως πωλήτρια σε κατάστημα σουβενίρ για ένα μήνα περίπου, με ρεπό κάθε βδομάδα. Το περιβάλλον ήταν φιλικότατο, συνάδελφοι και εργοδότες. Έκανα όλες τις δουλειές: πωλήσεις, ταμείο, ξεσκόνισμα. Οι εργοδότες μας πρόσφεραν δωρεάν χυμούς και φαγητό.

Που δυσκολεύτηκες;

Στο ταμείο. Στην αρχή από το άγχος της ευθύνης, χτυπούσα μεγαλύτερα ποσά. Φυσικά ζητούσα συγνώμη στους πελάτες και το διόρθωνα. Αλλά σύντομα το ξεπέρασα.

Συνάντησες κάποιον αγενή πελάτη και αν ναι πως τον αντιμετώπισες;

Δυστυχώς υπήρχαν κάποιοι αγενείς ή κακοδιάθετοι πελάτες, αλλά ήταν ελάχιστοι. Τους αντιμετώπιζα με χαμόγελο και θετική ενέργεια. Κάποιοι αλλάζαν την συμπεριφορά τους κι άλλοι πάλι όχι, αλλά εγώ πάντα παρέμενα ευγενική. Προσπαθούσα να μην τους αφήνω να με επηρεάσουν αρνητικά.

Τι σου πρόσφερε η εργασία;

Την κοινωνικοποίηση. Ενιωθα άβολα να πιάσω κουβέντα με αγνώστους, να προσεγγίσω ενήλικους που δεν ξέρω και αυτό όχι μόνο ξεπεράστηκε, αλλά επικεντρώθηκα να ανιχνεύσω τα γούστα τους και να τους προτείνω πράγματα που τους αρέσουν για να αγοράσουν. Επίσης εξασκούσα καθημερινά τα αγγλικά μου, ενώ παράλληλα μάθαινα πώς προβάλεις ένα προϊόν και αρκετά για την εξυπηρέτηση πελατών. Και κάτι ακόμα: πλέον δεν θα ξεχάσω ποτέ να πω ευχαριστώ και να χαμογελάσω στις πωλήτριες που με εξυπηρετούν. Είναι συνάδελφοι.

Άλλα παιδιά στην ηλικία σου δουλεύουν τα καλοκαίρια;

Λίγα ξέρω να δουλεύουν στην Ελλάδα. Στη Γερμανία όμως, όπως έχω μάθει, είναι στο εκπαιδευτικό τους σύστημα, τα παιδιά που κλείνουν τα 16, να φτιάχνουν το βιογραφικό τους, να ζητάνε εργασία σε επιχειρήσεις, να εργάζονται για ένα μήνα και να λαμβάνουν συστατική επιστολή από τους εργοδότες τους. Εκεί θεωρείται δεξιότητα, που συμβάλλει στην αυτοπεποίθηση και στη σταδιοδρομία του νέου.

Προλάβαινες να ξεκουραστείς;

Ναι, τα απογεύματα πήγαινα για κολύμπι και βόλτες με τους φίλους μου.

Πόσο πληρωνόσουν;

5 ευρώ την ώρα

Και πώς θα τα ξοδέψεις;

Θα πληρώσω τη σχολική εκδρομή. Αρχίζουν τα μαθήματα την άλλη βδομάδα κι ανυπομονώ να γυρίσω στο σχολείο μου.

Διαβάστε επίσης:


Όταν η ενδοοικογενειακή βία μεταφέρεται στο σχολικό περιβάλλον το πρόβλημα αγγίζει όλη την κοινωνία

Η Λίλα Καλαϊτζή μιλά στο infokids.gr για όσα έζησε στο Μάτι: «Παιδάκια, ηλικιωμένοι, καμένοι άνθρωποι όπως η μητέρα μου, ήταν στα βράχια

Ροή Ειδήσεων