Ότι δεν μπορούν να προσφέρουν οι γονείς το κάνουν επικουρικά οι θείοι και οι θείες
Μπορεί σαν παιδί να έχεις μια μακριά ανάμνηση. Τότε που ο θείος σου, σου έκλεινε συνωμοτικά το μάτι και σου έλεγε βάλε το χεράκι σου στην τσέπη του σακακιού έχω μια σοκολάτα για σένα αλλα μην το πεις πουθενά.
Ή θυμάσαι με αγάπη τη θεία σου που σου έφερνε πότε ένα φόρεμα καινούργιο πότε ένα παιχνίδι και σου φαινόταν ότι όλος ο κόσμος είναι στα χέρια σου.
Πάντα άκουγες τους γονείς σου να λένε το κακομαθαίνεις με τόσα που του φέρνεις. Ναι εμείς οι θείες και ίσως και οι θείοι εκεί έξω ξέρουν πως είναι ωραίο να κακομαθαίνεις τα ανίψια σου. Νοιώθεις λίγο γονιός με λιγότερες ευθύνες αλλά πολύ αγάπη για το μικρό πλάσμα που μεγαλώνει στην οικογένεια και έχει φέρει άπειρες χαρές στη ζωή σας.
Εμείς όλοι που πήγαμε ταξίδι στο εξωτερικό και ψάχναμε παιδικά ρούχα χωρίς να έχουμε παιδιά, που φέρναμε τεράστια παιχνίδια που ήταν σαν να φώναζαν στο αεροδρόμιο ότι είναι για το πριγκιπόπουλό μας, ξέρουμε τι θα πει να δεις τα μάτια του μικρού σας αγγέλου να γυαλίζουν από χαρά. Και μόνη μας ανταμοιβή μια μεγάλη σφιχτή αγκαλιά και ένα φιλί στο μάγουλο κι όλος ο κόσμος άξιζε θα πεις μόνο και μόνο γι αυτό.
Είναι φορές που και το παιδί που μεγάλωσε πια που σπάνια κάθεται να το φιλήσεις να το χαιδέψεις πίσω στο μυαλό του θυμάται το τι έχεις δώσει και ίσως νοιώθει μια ξεχωριστή αλλά το ίδιο γλυκιά αγάπη.
Γι αυτό μην διστάσετε να κακομάθετε τα ανίψια σας. Γι αυτό άλλωστε υπάρχουν οι θείοι και οι θείες. Για ένα ρούχο ένα ποδήλατο ένα παιχνίδι ένα θέαμα μια έξτρα αγκαλιά και ίσως και μια συζήτηση στα εφηβικά χρόνια όταν οι άλλοι μεγάλοι δεν θα έχουν χρόνο ή δεν θα τους εμπιστεύεται.
