Ένα από τα χαρακτηριστικά που αποκτά κανείς όταν κάνει παιδιά είναι και αυτό του φωτεινού παντογνώστη! Πρέπει να ξέρει να απαντά σε όλες τις ερωτήσεις του παιδιού και όλοι γνωρίζουμε πόσο μεγάλη φαντασία έχουν τα καμάρια μας! Πόσοι και πόσοι δεν έχουμε έρθει αντιμέτωποι με ιδιαίτερα δύσκολες ερωτήσεις, που μάλιστα γίνονται και φωναχτά, ώστε να τις ακούσει όλος ο περίγυρος! Όσο κι αν θέλουμε να ανοίξει η γη να μας καταπιεί εκείνη την ώρα, κάτι πρέπει να απαντήσουμε. Αφενός για να σταματήσουμε την επανάληψη της ερώτησης, αφετέρου για να μην τη βρούμε μπροστά μας στο μέλλον. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι πολλές ερωτήσεις μάς δίνουν την ευκαιρία να εξηγήσουμε στα παιδιά σημαντικά πράγματα και να τους δώσουμε επιμέρους μαθήματα.
Ας δούμε μερικές από τις πιο συχνές ερωτήσεις που μπορεί να δεχτούμε και πώς να τις απαντήσουμε:
• «Γιατί αυτός ο άνθρωπος είναι μαύρος;»: Η διαφορετικότητα ανάμεσα στους ανθρώπους είναι κάτι που σίγουρα θα απασχολήσει το παιδί από τη στιγμή που θα αρχίσει να κυκλοφορεί. Όσο περνάνε τα χρόνια, με την πολυπολιτισμικότητα στη χώρα μας, θα αποτελεί καθημερινότητα και όχι κάτι αξιοπερίεργο. Εδώ πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί, πώς άνθρωποι από διαφορετικά μέρη του κόσμου έχουν διαφορετικά χρώματα στο δέρμα και να τονίσουμε ότι, πέρα από αυτήν την εξωτερική και μόνο διαφορά, είμαστε όλοι ίδιοι και ίσοι. Πολύτιμοι βοηθοί στην προσπάθεια αυτοί βιβλία, παιδικές ταινίες ή ακόμα και ο άτλαντας γεωγραφίας.
• «Γιατί αυτός ο κύριος δεν έχει πόδια;»: Η αναπηρία είναι ένα άλλο λεπτό θέμα που θα χρειαστεί να εξηγήσουμε στα παιδιά μας. Είμαστε ειλικρινείς, στο πλαίσιο που μας επιτρέπει η ηλικία του, και προσπαθούμε να εξηγήσουμε με όσο πιο απλούς όρους γιατί μπορεί κάποιος να είναι ανάπηρος. Είναι σημαντικό να κατανοήσει το παιδί, όσων ετών κι αν είναι, ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός προς τις ιδιαιτερότητες του καθενός και ότι πρέπει να διευκολύνουμε την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων, τουλάχιστον όσο περνάει από το χέρι μας.
• «Γιατί αυτοί οι άνθρωποι κοιμούνται στο δρόμο;»: Η οικονομική κρίση είναι κάτι που αναγκαζόμαστε να εξηγήσουμε στα παιδιά μας καθώς, εκτός από τους άστεγους και όσους ζητούν ελεημοσύνη, έχει επηρεαστεί και η δική μας καθημερινότητα. Χωρίς να τρομάξουμε το παιδί, εξηγούμε τις οικονομικές δυσκολίες που υπάρχουν και πώς αυτοί οι άνθρωποι ίσως αναγκάστηκαν να ζουν στο δρόμο για κάποιο χρονικό διάστημα. Του μαθαίνουμε να τους σέβεται και του δίνουμε την επιλογή να τους βοηθήσει, αν το θέλει και το ίδιο.
• «Γιατί μαμά έχεις διαφορετικό σώμα από τον μπαμπά;»: Η ερώτηση αυτή σίγουρα θα έρθει, ειδικά από τη στιγμή που τα παιδιά μας θα ξεκινήσουν να πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό. Μπορεί και νωρίτερα, αν έχουν αδέρφια, ή τύχει να μας δουν γυμνούς. Αυτή είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεκινήσουμε να εξηγούμε στα παιδιά μας για τα δύο φύλα και τις διαφορές που έχουν, συζήτηση που στο μέλλον θα φανεί χρήσιμη, όταν μπούμε στη διαδικασία να τους μιλήσουμε για το σεξ.
Όποια ερώτηση κι αν κάνουν τα παιδιά μας, θα πρέπει να τους απαντήσουμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ειλικρίνεια, χωρίς να τα τρομάξουμε και χωρίς να αγνοήσουμε την ανάγκη τους για πληροφόρηση ή εξήγηση. Ακόμα καλύτερη «απάντηση» όμως, είναι η δική μας η συμπεριφορά: να κάνουμε δηλαδή πράξη όσα τους λέμε περί σεβασμού της διαφορετικότητας.
Πηγή: www.as-milisoume.gr
