Κώστας Κρομμύδας: “Πηγαίνω τη μνήμη μου πίσω και θυμάμαι γέλια, τραπέζια, δώρα -Όλα εκείνα που κοντεύουμε να ξεχάσουμε”

Κώστας Κρομμύδας: "Πηγαίνω τη μνήμη μου πίσω και θυμάμαι γέλια, τραπέζια, δώρα -Όλα εκείνα που κοντεύουμε να ξεχάσουμε"

Κώστας Κρομμύδας: “Πηγαίνω τη μνήμη μου πίσω και θυμάμαι γέλια, τραπέζια, δώρα -Όλα εκείνα που κοντεύουμε να ξεχάσουμε”

Πηγαίνω την μνήμη μου λίγο πίσω και θυμάμαι γέλια, τραπέζια, δώρα. Κόσμο πολύ, να χορεύει, να τραγουδάει, να γλεντά. Θυμάμαι σφιχτές αγκαλιές και φιλιά από εκείνα που σκούπιζες το μάγουλό σου, για να διώξεις δήθεν την γλύκα τους κι όμως αυτή είχε προλάβει να τρέξει στην ψυχή σου, αφήνοντάς σε με ένα λοξό χαμόγελο στα χείλη.

Θυμάμαι την μουσική να παίζει στο ραδιόφωνο και να ‘ναι τέτοια η έντασή της που μας ανάγκαζε να φωνάζουμε για να ακουστούμε…

Θυμάμαι όλα εκείνα που κοντεύουμε να ξεχάσουμε. Όλες εκείνες τις στιγμές που κουβαλάμε στις αποσκευές της ζωής μας.

Και σήμερα παίζει η μουσική, μα όσο κι αν δυναμώσω τον ήχο της μου μοιάζει σιγανή, σχεδόν βουβή. Και σήμερα θέλω να σφίξω στην αγκαλιά μου πρόσωπα αγαπημένα, να μπερδευτούν τα φωναχτά μας λόγια κάτω από μια μελωδία, μα μέσα στο μυαλό μου ήδη κραυγάζει ο φόβος της μετάλλαξης.

Κάνω ένα βήμα πίσω και σκέφτομαι πόσο μου έχει λείψει αυτά τα δύο χρόνια να δημιουργήσω μια ξέγνοιαστη ανάμνηση όπως εκείνες κι έπειτα κοιτάζω τα λιγοστά πρόσωπα που φτάνουν στο κατώφλι μας.

Ναι, θέλω πολύ να αφήσω την γλύκα ενός φιλιού να τρέξει στο μάγουλο κι έπειτα στην ψυχή τους, όμως τους καλωσορίζω γελαστά κι απομακρύνομαι.

Και τώρα… προστασία

Στο νου μου έρχεται η λέξη προστασία, που μπαίνει μπροστά από όλες τις λέξεις και τα γράμματα του αλφαβήτου. Μπροστά από κάθε κεφαλαίο γράμμα που περιγράφει μια νέα μετάλλαξη. Μπροστά από όλα τα μέτρα που απειλούν να μας θαμπώσουν μια τόσο λαμπερή ημέρα, για ακόμα μια φορά.

Προστασία, πάνω απ’ όλα για εκείνα τα πολύτιμα πρόσωπα που θέλω να στολίζουν για πολλά ακόμα χρόνια την ζωή μου, όχι για μια μέρα, αλλά την κάθε μέρα.

Προστασία για κάθε χαμόγελο που θα μου χαρίζουν, έστω κι από μακριά, έστω και πίσω από μια μάσκα, μέχρι να καταφέρουμε να φτιάξουμε πάλι “Όλοι” μαζί, ξεχωριστές, ξέγνοιαστες στιγμές, με το Όμικρον κεφαλαίο.

Επειδή τις αναμνήσεις που κουβαλάς στις αποσκευές της ζωής σου έχει νόημα μόνο αν τις μοιράζεσαι με εκείνους που αγαπάς, ακόμα κι αν χρειαστεί να βαδίζεις για λίγο μακριά τους.

 

 

 

Kostas Krommydas
Author & Actor
www.kostaskrommydas.gr

Διαβάστε επίσης

4 λαμπερά χριστουγεννιάτικα χωριά – Δείτε φωτογραφίες

Χριστουγεννιάτικες Δραστηριότητες για παιδιά με ή χωρίς Μαθησιακές Δυσκολίες

Γιορτινά και ιδιαίτερα χτενίσματα για μικρά και μεγάλα κορίτσια!