«Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους, τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο. Πάντα εκεί (…) Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά», έγραφε ο Γιάννης Ρίτσος στο «Σχήμα Απουσίας»

Έζησε μόλις 13 χρόνια, όμως ήταν ένα παιδί που στη μνήμη μας θα μείνει ανεξίτηλα ως το σύμβολο της μάχης για τη ζωή. Η Εβίτα Φύτρου βούτηξε στο κενό κυνηγημένη από τις φλόγες, για να σωθεί.

Μία «εικόνα» που αντικατοπτρίζει την ανθρώπινη τραγωδία που εκτυλίχθηκε εκείνη τη «μαύρη» Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018, στο Μάτι. Η ημέρα που θα γραφόταν μία από τις τραγικότερες σελίδες στην σύγχρονη ιστορία, με 102 ψυχές να χάνονται στην πύρινη κόλαση.

Διαβάστε επίσης: “Είδα την 13χρονη Εβίτα νεκρή στα βράχια, ένα παιδάκι μόνο του”: Συγκλονίζει η μαρτυρία αστυνομικού

Εκεί η Εβίτα έχασε τον 54χρονο πατέρα της, Γρηγόρη και τον 11χρονο αδερφό της, Ανδρέα.

Απλός κόσμος αποτίει φόρο τιμής στον «βράχο της Εβίτας», από όπου το 13χρονο κορίτσι έπεσε στην προσπάθειά του να διαφύγει προς τη θάλασσα, μέσα σε πυκνούς καπνούς που είχαν κατακλύσει την περιοχή, χωρίς να βλέπει πού πηγαίνει.

Η Εβίτα τρέχει χωρίς να εγκαταλείπει την προσπάθεια. Μέσα στις φλόγες κάνει άλμα από τον βράχο για να πέσει στη θάλασσα. Δεν βλέπει, δεν υπολογίζει σωστά και τσακίζεται στον γκρεμό. Οι αυτόπτες μάρτυρες θα ακούσουν την τελευταία του κραυγή…

Σήμερα, τρία κεράκια σιγοκαίνε στον βράχο, μπροστά από το εικονοστασάκι και σε μία πέτρα είναι χαραγμένα τα ονόματα των τριών μελών της ίδιας οικογένειας που έμελε να «φύγουν» μαζί, ενώ παιχνίδια και αρκουδάκια είναι σκορπισμένα στα βράχια.