Πώς σας φαίνεται η εικόνα ενός τρίχρονου παιδιού που ετοιμάζει το πρωινό του; Αφύσικη; Προχωρημένη; Φυσιολογική; Ανέφικτη; Και τι σχέση έχει ο χυμός με την αυτοπεποίθηση;
Φανταστείτε λίγο ακόμα… Το παιδί παίρνει το μπουκάλι με το χυμό και προσπαθεί να το βάλει σε ένα ποτήρι… Το μισό χύνεται στο τραπεζομάντιλο, το άλλο μισό στο πάτωμα και λίγος χυμός φτάνει μέσα στο ποτήρι! Η κουζίνα είναι ένα χάλι, πρέπει να σφουγγαρίσετε πριν φύγετε (και έχετε ήδη καθυστερήσει) αλλά αν σταματήσετε μια στιγμή το χρόνο θα δείτε το πρόσωπο του παιδιού σας να λάμπει από χαρά και ικανοποίηση. «Τα κατάφερα» φωνάζει και χαμογελάει!
‘Έχετε δύο επιλογές: ‘Η να του πείτε: «Φυσικά και τα κατάφερες, μπράβο σου»! ή να πείτε «Τι κατάφερες παιδί μου; Χάλια τα έκανες, το ξέρεις ότι τώρα θα αργήσω στη δουλειά και θα μου τα ψάλλουν; Μην τολμήσεις να αγγίξεις ξανά το χυμό. Θα το κάνω εγώ»!
Όλοι οι γονείς θέλουμε να μεγαλώσουμε παιδιά τα οποία να είναι γερά στην ψυχή, στο σώμα και στο πνεύμα. Θέλουμε παιδιά να τα οποία να είναι ανεξάρτητα, να πατάνε γερά στα πόδια τους, να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις και να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους.
Τα παιδιά πολλές φορές βιώνουν κάποια στρεσογόνα γεγονότα. Μπορεί να είναι μια οικονομική κρίση μέσα στην οικογένεια, η άφιξη ενός μωρού, ο χωρισμός των γονιών, μία μετακόμιση, η αλλαγή ενός σχολείου, το να δημιουργήσουν νέους φίλους, το να εκφοβιστούν από κάποιο συμμαθητή ή συμμαθήτρια τους, να πεθάνει κάποιος που αγαπούν.

Φυσικά δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τη ζωή να… συμβαίνει. Αυτό που μπορούμε όμως να κάνουμε είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να αναπτύξουν τις δεξιότητες εκείνες που θα του χτίσουν μια υγιή αυτοπεποίθηση που θα τα βοηθήσει στις δύσκολες στιγμές.
 Τα παιδιά χρειάζονται να νιώθουν ότι ανήκουν κάπου. Η υγιής αίσθηση ασφάλειας σε αντίθεση με την υπερπροστασία, τα βοηθά να αισθάνονται ότι ανήκουν στην οικογένεια αλλά ταυτόχρονα μπορούν να είναι ο εαυτός τους.
 Τα παιδιά χρειάζονται να νιώθουν ότι έχουν κάποιον (μερικό, ανάλογα με την ηλικία) έλεγχο στη ζωή τους. Χρειάζονται να νιώθουν ότι είναι «καλά» σε αυτό που προσπαθούν να κάνουν.
 Τα παιδιά χρειάζονται πολλές ευκαιρίες για να νιώσουν ότι είναι επιτυχημένα. Κάθε φορά που το παιδί προσπαθεί για κάτι (και επαινείτε αυτήν του την προσπάθεια) αναπτύσσει την πεποίθηση ότι η προσπάθεια αμείβεται.
 Ο τρόπος που μιλάτε για τις δικές σας επιτυχίες ή αποτυχίες είναι πολύ σημαντικός γιατί διαμορφώνει τις πεποιθήσεις του παιδιού.

Μπορούμε λοιπόν να αναπτύξουμε την αυτοπεποίθηση του παιδιού κάθε φορά που:
 Κάνουμε κάτι ιδιαίτερο για αυτό (ένα πάρτι γενεθλίων εκεί που δεν το περιμένει, ένα δώρο στα ξαφνικά, ένα μπράβο που προσπάθησε για κάτι κ.ά).
 Το αγκαλιάζουμε και το φιλάμε.
 Ρωτάμε τη γνώμη του για κάτι.
 Χειροκροτούμε και χαμογελάμε όταν το παιδί κάνει κάτι για τον εαυτό του (π.χ. προσπάθησε να δέσει το κορδόνι του – άσχετα με το αποτέλεσμα).
 Τα αφήνουμε να δοκιμάζουν κάτι καινούριο.
 Τα προβληματίζουμε με κάτι αντί να του δίνουμε έτοιμη την απάντηση. (π.χ. μαμά γιατί όταν έχει σύννεφα βρέχει; Ρωτάμε το παιδί: Τι γνώμη έχεις εσύ; Τι πιστεύεις; Και έπειτα από τη συζήτηση διορθώνουμε τις λανθασμένες πεποιθήσεις του.)
 Του δίνουμε επιλογές. Ακόμα και στο πιο μικρό παιδί μπορείς να πεις: «Τι θες να φορέσεις; Το κόκκινο ή το πράσινο μπλουζάκι»;
 Δεν το συγκρίνουμε με άλλους.
 Τους δίνουμε το μήνυμα ότι τα αποδεχόμαστε «για αυτό που είναι» και όχι για «αυτά που κάνουν».
Μια μέρα που θα έχετε χρόνο, ζητήστε από το παιδί σας να σας σερβίρει ένα ποτήρι χυμό. Απολαύστε το καθώς προσπαθεί να τα καταφέρει. Επαινέστε το! Αγκαλιάστε το! Ευχαριστήστε το! Και πάρτε, γελώντας τη σφουγγαρίστρα, και δείξτε του πώς να μαζέψει ό.τι χύθηκε στο πάτωμα και πώς μπαίνει το τραπεζομάντηλο στο πλυντήριο…

Νάνσυ Ψημενάτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Τηλ. 6972.076.562
Ιστοσελίδα: : http://nancypsimenatos.blogspot.gr/