Αεικίνητη, εντυπωσιακή, χορτασμένη. Αυτά τα τρία επίθετα χαρακτηρίζουν τη δημοσιογράφο Ειρήνη Νικολοπούλου, που δεν στηρίχθηκε στην εντυπωσιακή της εμφάνιση, ούτε καν στη συλλογή πτυχίων από τα ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια για να κάνει καριέρα. Η εργατικότητα και το ανικανοποίητο πνεύμα της ευθύνονται κυρίως για την πετυχημένη 25χρονη καριέρα της, που της χάρισε πολλά βραβεία κι ακόμα περισσότερες μοναδικές εμπειρίες. Η μεγαλύτερη επιτυχία της ζωής της όμως είναι σίγουρα η Ελένη, η μοναχοκόρη της.

Ποιες οι αναμνήσεις από τα παιδικά σας χρόνια στον Πειραιά; Υπάρχει μια εικόνα, μυρωδιά ή άκουσμα από τότε που σας ακολουθεί μέχρι σήμερα ;
Με ακολουθούν πάρα πολλά , με πρώτο ίσως ότι μεγάλωσα σε μια γειτονιά όπου γνώριζα τις οικογένειες από την μία άκρη του δρόμου, την οδό Μουσών, ως την άλλη κι έπαιζα πάντα έξω με όλα τα αγόρια και τα κορίτσια γειτονόπουλά μου. Τι άλλο θυμάμαι ; Ότι ζούσαμε ελεύθερα.Ήμουν ένα παιδί που φχαριστήθηκε το παιγνίδι στο δρόμο , χωρίς φόβους μήπως μας κλέψουν, μας χτυπήσουν αλλά και χωρίς να κάνει εκατό τηλεφωνήματα στις φίλες της η μαμά μου για να κανονίσει πότε και σε ποιο σπίτι θα παίζαμε με την αδελφή μου όπως τώρα που για να βρεθούν τα παιδιά το απόγευμα και να παίξουν γίνεται ολόκληρη διαπραγμάτευση! Εμείς παίρναμε ένα κομμάτι ψωμί με ζάχαρη μετά το σχολείο και πεταγόμαστε στο δρόμο. Μαζευόμαστε τη νύχτα κατάκοπες από το πολύ παιγνίδι και πηγαίναμε αμέσως για ύπνο…

Πώς ήταν οι γονείς σας όταν ήσασταν παιδί;

Ο πατέρας μου με έμαθε τι θα πει να σε αγαπούν χωρίς όρια. Ήταν ο απόλυτος χαζομπαμπάς. Με λάτρευε , με έλεγε «πρώτη του χαρά» και με άφηνε στην κυριολεξία να κάνω ό,τι θέλω. «Η γνώση», έλεγε , «είναι το παν». Η μαμά μου ήταν μια προσωπικότητα με υψηλό IQ , με πάθος για να μας σπουδάσει αλλά και για να γίνουμε καλοί άνθρωποι .

Κατά τη διάρκεια των πρώτων Πανεπιστημιακών σας σπουδών ασχοληθήκατε με το τραγούδι και το θέατρο. Υπήρξε δίλημμα στην επιλογή της καριέρας ή από νωρίς ξέρατε ποιο δρόμο θα ακολουθήσετε;

Ε, ναι υπήρξε. Στο τρίτο έτος της Νομικής τελικά αποφάσισα να κόψω οριστικά τον δρόμο μου προς το θέατρο . Σκέφθηκα ότι ήθελα κάτι πιο σίγουρο, πιο σοβαρό… τι χαζή που ήμουν… και έπεσα στην τηλεόραση (γελάει). Επι 15 χρόνια, όσο ήμουν μαθήτρια και μετά φοιτήτρια, που μ’ έχανες που μ’ εβρισκες, σε μια αίθουσα θεάτρου , χορού, χορωδίας, μουσικής θα ήμουν. Ήμουν η -ας πούμε- σχολική “πρωταγωνίστρια “της γενιάς μου. Επειδή μάλιστα το σχολείο μου ήταν «Θηλέων» έπαιζα και τον Καραϊσκάκη και τον Ανδρούτσο και την Μπουμπουλίνα και τον Σκρουτζ!

Στο βιογραφικό σας εκτός από τις σπουδές στην Νομική Σχολή καταγράφονται σπουδές στην Οξφόρδη, τη Νίκαια και τη Νανσύ της Γαλλίας και στο Λουξεμβούργο. Γιατί δεν μείνατε στο εξωτερικό;

Βλακεία μου! Δεν έχω μετανιώσει περισσότερο στη ζωή μου για τίποτε περισσότερο. Και μου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες, όχι μόνο στο ξεκίνημα της καριέρας μου αλλά και αργότερα στην πορεία , αφού πολλές φορές πήγα και ήρθα στο εξωτερικό . Μιλάω με πίκρα γιατί έχω πληρώσει πάρα πολύ ακριβά την αναξιοκρατία της Ελλάδας , έχω διασυρθεί με τον πιο οδυνηρό τρόπο από το αμάγαλμα μικροκομματικών συμφερόντων και ηλιθιότητας που επικρατεί στο χώρο μου, από το φθόνο…

Ξεκινήσατε τη δημοσιογραφία από την ΕΡΤ 2. Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια στην κρατική τηλεόραση; Συναντήσατε δυσκολίες στην μετέπειτα πορεία σας στην ιδιωτική;

Τα πρώτα χρόνια στην κρατική και τότε μόνη τηλεόραση , ήταν απολύτως δημιουργικά αλλά πάντα δύσκολα γιατί η τηλεοπτική Οικογένεια μοιάζει με Bollywood και Δυναστεία μαζί. Έμαθα τα πάντα και έκανα τα πάντα: δελτία ειδήσεων, συνεντεύξεις με διεθνείς προσωπικότητες, ταξίδια , ακόμη και το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Τσίρκου παρουσίασα, το πρώτο πρωινάδικο, το πρώτο infotainment… Δεν έλεγα «όχι» στη δουλειά , δεν ντρεπόμουν για καμία δουλειά, έτρεχα και δούλευα σαν σκυλί, ρουφούσα την κάθε ευκαιρία .

Εκτός από τα κρατικά κανάλια, δουλέψατε και στο ΜΕGA, στο STAR, στον ALPHA. Θυμάστε κάποια είδηση που σας συγκίνησε ή σας χαροποίησε τόσο που ήταν αδύνατον να το κρύψετε;

Μόνο μία; Ο πόλεμος στον Κόλπο έχει την πρώτη θέση στις δυνατές αναμνήσεις μου, η κατάρρευση του Κομμουνισμού το 1989 , η «γκλάσνοστ» και η Περεστρόικα, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, το Σκοπιανό, το Γιάκοβλεφ , το Δύστος , το Σάμινα , ο σεισμός του ‘99 , η 11η Σεπτεμβρίου με τους δίδυμους πύργους με κράτησαν άπειρες, σκληρές ώρες στον αέρα σε live μεταδόσεις. Πολλές φορές ανακοίνωνα ονόματα νεκρών , ονόματα θυμάτων και ήξερα ότι με ακούνε οι συγγενείς τους… ότι κάποιοι άνθρωποι άκουγαν από μένα για πρώτη φορά ότι έχαναν το αγαπημένο τους πρόσωπο ….
Προσωπικά με είχε πειράξει η ιστορία του Δουρή στην Ερμιόνη από όπου κατάγομαι . Θυμάμαι ότι έκλαιγα σε κάθε βίντεο που έπεφτε γιατί η ιστορία ήταν φρικιαστική και σκεφτόμουν πόσο διασύρεται η αγαπημένη μου Ερμιόνη και οι άνθρωποι της. Χαρά μού εδωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες , ήταν μιά τόσο ωραία στιγμή για την Ελλάδα και εγώ είχα την ευκαιρία να παρουσιάζω τότε τις δύο επίσημες εκπομπές της Οργανωτικής Επιτροπής των ΟΑ : «Ολυμπιάδα όλη η Ελλάδα» και «Celebrating Cultural Olympiad»!

Οι αποκλειστικές συνεντεύξεις σας με διεθνείς προσωπικότητες από το χώρο της πολιτικής, των γραμμάτων και των τεχνών και του κινηματογράφου δεν έχουν τέλος. Ποια προσωπικότητα θα ξεχωρίζατε για την πορεία, τη στάση ζωής και το χαρακτήρα της;

Ξεχώρισα από την πολιτική τον Μιτεράν γιατί με είχε εμπνεύσει από κάθε άποψη. Ήταν ηγέτης , διανοούμενος , ανθρώπος. Η Μπεναζίρ Μπούτο γιατί ήταν μια γυναίκα που ακολούθησε το σκληρό πεπρωμένο της. Με υποδέχθηκε σαν να εκπροσωπούσα το CNN . Ηταν γοητευτική, διαφορετική ως μουσουλμάνα και ως γυναίκα που πέρασε χρόνια στη φυλακή ως πολιτική κρατούμενη. Είχε φτάσει στο σημείο να μην μπορεί να ανοίξει το στόμα της αφού εξαιτίας της απομόνωσης δεν είχε μιλήσει για πάρα πολύ καιρό.
Απο το σινεμά ξεχωρίζω τον Άντονι Κουίν που συνάντησα τυχαία στο Λος Αντζελες. Στάθηκε επί μία ώρα στη μέση του δρόμου για να μου δώσει συνέντευξη μόλις άκουσε ότι είμαι Ελληνίδα. Πώς να τον ξεχάσω; Λεβέντης σωστός! Μιλούσε με πάθος, με χιούμορ, ήταν ζεστός άνθρωπος , αντιστάρ, Έλληνας . Κρίμα, τον συνάντησα ενα χρόνο πριν πεθάνει σε μια απόλυτα ευτυχισμένη περίοδο με την 32χρονη γυναίκα του και τα δύο μωρά παιδιά τους .

Πόσο δύσκολο είναι να συνυπάρχει επιτυχημένη καριέρα και οικογενειακές υποχρεώσεις;
Εξαιρετικά δύσκολο, αν έπρεπε να ξαναρχίσω θα διάλεγα περισσότερη οικογένεια και λιγότερη δουλειά . Αυτή η τρέλα των γυναικών της γενιάς μου, που πρώτη ενστερνίστηκα, να κυνηγάμε το άπιαστο όνειρο της χειραφέτησης ,της πρώτης θέσης σε όλα και τα παιδιά… απο εδώ κι απο εκεί, ήταν ένας παραλογισμός. Βέβαια, η κοινωνία είναι
φτιαγμένη που μας οδηγεί σε υπερβολές σε βάρος της πιο φυσιολογικής ζωής, για την οποία είναι προορισμένη μια μάνα .

Έχετε μια κόρη, πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως μητέρα; Είστε αυστηρή ή θεωρείτε ότι στη σχέση μητέρας – κόρης η φιλία είναι απαραίτητη προϋπόθεση;

Κοιτάξτε, μόνο αυστηρή δεν είμαι με την Έλενα μου, ακολουθώντας το παραδειγμα των γονιών μου: δώσε αγάπη , δώσε εμπιστοσύνη , έχε πάντα ανοικτά τα μάτια, τα αυτιά, την αγκαλιά σου και άσε το παιδί να έρχεται και να φεύγει σίγουρο ότι η πόρτα των γονιών ειναι διάπλατα ανοικτή . Και βέβαια είμαι φίλη με την κόρη μου. Την προτρέπω όμως να έχει φίλες και να ανπτύσσει ισορροπημένες φιλικές σχέσεις .

Σ’ αυτή την δύσκολη για τη χώρα μας εποχή, τι θα συμβουλεύατε όλα τα νέα παιδιά που βλέπουν τα όνειρα τους να “χτυπούν σε τοίχους” ;

Θα με πείτε κυνική αν σας παραπέμψω στην απάντηση μου γιατί δεν έμεινα στο εξωτερικό; Αλλά δεν θα το κάνω γιατί είμαι «φύσει αισιόδοξη». Τελευταία παίρνω κουράγιο από πρωτοβουλίες νέων ανθρώπων, start ups, επανεκκινήσεις παλιών, καινοτομίες και νιώθω ότι σε τομείς παραδοσιακούς της Ελλάδας όπως ο τουρισμός , η γεωργία αξιοποιώντας απαραίτητα τις νέες τεχνολογίες θα μπορούσε να υπάρχει Ελπίδα …

Ασχολείστε πολύ με τα social media και το blog σας. Τι σας ώθησε στο χώρο του Διαδικτύου;

Η αναζήτηση του καινούργιου! Με συναρπάζει ο κόσμος του Διαδικτύου, η δημοκρατικότητα του μέσου, η άνευ ορίων και τόσο γρήγορη πρόσβαση στη γνώση. Συνάμα, με φοβίζει η ασυδοσία των ανώνυμων τραμπούκων, αυτών που λοιδωρούν πιο εύκολα μέσω του Διαδικτύου. Απο τα socialmedia ξεχωρίζω το twitter για την αμεσότητα του που ξεπερνάει κάθε άλλο. Με το Facebook με δένει το ξεκίνημα της σχέσης μου με τα social ενώ εξαιρετικά επιλεκτικό και χρήσιμο βρίσκω τo Linkedin . Στο blog μου χαίρομαι κάθε μέρα να επιλέγω τις ειδήσεις που για διαφορετικούς λόγους μου προκαλούν το ενδιαφέρον με στόχο να δημιουργήσω ένα δικό μου ξεχωριστό δελτίο ειδήσεων όπου συνυπάρχουν οι πολιτικές ειδήσεις με τις οικονομικές, με έμφαση στην προώθηση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων , το χιούμορ και φυσικά τα GOODNEWS ιδιαίτερα γιά Έλληνες καινοτόμους και πρωτοπόρους .

Πώς σας αρέσει να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας και τι σας ξεκουράζει;

Ταξιδεύω πολύ και στην κυριολεξία και μεταφορικά. Το τελευταίο μεγάλο μου ταξίδι ήταν στη Νότια Αφρική όπου συνάντησα καλούς Ελληνες από τον γνωστό Γιώργο Μπίζο, δικηγόρο του Μαντέλα, μια μεγάλη προσωπικότητα του Ελληνισμού, έως απλούς επιτυχημένους δουλευταράδες Έλληνες της διασποράς. Και βέβαια στο ταξίδι αυτό είδα για πρώτη φορά στο φυσικό τους περιβάλλον πιγκουίνους και ελέφαντες, λευκά λιοντάρια και ύαινες, όλα τα ζώα που είχα δεί ισως μόνο σε ζωολογικό κήπο. Πήγα σε έναν εκπληκτικό κήπο με εξωτικά πουλιά και έναν άλλο όπου γνώρισα 11 είδη πιθήκων, όσο μεγαλώνω γίνομαι παιδί βλέπετε …

Υπάρχει κάποιο όνειρο σας που δεν έχετε πραγματοποιήσει;

Να είμαι πιο διαθέσιμη για την κόρη μου, να κάνω γυμναστική κάθε μέρα , να χορεύω πολύ , να πηγαίνω στο θέατρο πιο τακτικά, να μαγειρεύω για τους αγαπημένους μου δημιουργικά πιάτα , να ζω σαν άνθρωπος όχι σαν τηλεάνθρωπος. Αρκετά!

Ειρήνη Νικολοπούλου ή αλλιώς … (συμπληρώστε τη φράση)

O άσπρος σίφουνας …

Eirini Nikolopoulou
www.enikolopoulou.gr
www.enikolopoulou.gr/blog.asp
facebook: irene nikolopoulou A&B
twitter:@enikolopoulou
Linkedin:Eirini Nikolopoulou